Serisi: Kayıp Şehir Serisi 1
Basım Tarihi: Haziran, 2016
Yayınevi: Nemesis Kitap
(İlk baskısı Müptela Yayınları)
Sayfa Sayısı: 584
Karanlık sırlara ya da kirli bir geçmişe sahip insanların bile en çok ihtiyaç duyduğu şeydir sevmek… Kendi kurduğu krallığın içinde kimseye güvenmeden yaşamayı öğrenen Deryal Yiğit, çizdiği sınırlardan içeri başkalarını sokmayan bir adamdır. Tehlikeden korkmaktansa tehlikenin ta kendisi olmayı seçmiştir uzun zaman önce ve böyle bir hayatın içinde kimseye yer yoktur. Ancak bir gece, barından içeri giren Burcu’yla birlikte, kurallardan ördüğü duvara ilk darbenin indiğini fark eder. Burcu’nun kendisine doğru attığı her adımla, Deryal de ona yakınlaşır. Ve kısa bir süre sonra, kendine çizdiği o sınırların dışına çıktığını anlar. Burcu, Deryal’in, o güne kadar ihtiyaç duyduğunu bile bilmediği her şeydir. Karanlık dünyasına kabul ettiği tek ışıktır. Ancak onu yakıp kavuracak olan da yine o’dur.
Yorumum(Spoiler içerir)
Bu sabah artık pes ettim yarım bıraktım. Biraz ağır aksak okumalar yaşadım bu kitapta.
Öncelikle kitabı bir tavsiye üzerine aldım. Yorumlar güzel herkes diyalogların çok iyi olduğunu filan yazıyor, Deryal'in acılı çocukluğundan dem vuruyordu. Ben Deryal'in çocukluğunu Hakan Günday Az romanındaki karakterden esintiler buldum.
Kimliksiz'deki kadın karakter gizli polis. Ama sızdıktan sonra onun polisliğini pek göremiyoruz. Arkasında gizemli pek çok olay varken biz sonradan öğreniyoruz, aşk meşk peşine düşüyor. O kadar eğitim çöpe gidiyor ki romanlarda en kızdığım kısım budur. Eğitimli kadının kendini heba etmesi. (Piraye örneği geldi şimdi aklıma, onu da sevmem).
Yazar bu, onun yazma özgürlüğüne mi karışıyorum, hayır. Ama benim de okuyucu olarak seçme özgürlüğüm var. Bir kitapta yazarı rafa kaldıracak mıyım? Bir kitap daha okuyacağım ilerleyen zamanda. Ona göre karar vereceğim.
Erkek karaktere sözüm yok zaten baştan itibaren sorunluydu. Sonda da öyleydi. Kitap içinde kızın üstüne fazla düşme sahneleri beni hep sıktı.
Kadın karaktere not: O adamla ömür geçmez. Tez vakitte vazgeç. :)
Bu sözler kimseye değil kendime not alınmıştır.
Bu sabah artık pes ettim yarım bıraktım. Biraz ağır aksak okumalar yaşadım bu kitapta.
Öncelikle kitabı bir tavsiye üzerine aldım. Yorumlar güzel herkes diyalogların çok iyi olduğunu filan yazıyor, Deryal'in acılı çocukluğundan dem vuruyordu. Ben Deryal'in çocukluğunu Hakan Günday Az romanındaki karakterden esintiler buldum.
Kimliksiz'deki kadın karakter gizli polis. Ama sızdıktan sonra onun polisliğini pek göremiyoruz. Arkasında gizemli pek çok olay varken biz sonradan öğreniyoruz, aşk meşk peşine düşüyor. O kadar eğitim çöpe gidiyor ki romanlarda en kızdığım kısım budur. Eğitimli kadının kendini heba etmesi. (Piraye örneği geldi şimdi aklıma, onu da sevmem).
Yazar bu, onun yazma özgürlüğüne mi karışıyorum, hayır. Ama benim de okuyucu olarak seçme özgürlüğüm var. Bir kitapta yazarı rafa kaldıracak mıyım? Bir kitap daha okuyacağım ilerleyen zamanda. Ona göre karar vereceğim.
Erkek karaktere sözüm yok zaten baştan itibaren sorunluydu. Sonda da öyleydi. Kitap içinde kızın üstüne fazla düşme sahneleri beni hep sıktı.
Kadın karaktere not: O adamla ömür geçmez. Tez vakitte vazgeç. :)
Bu sözler kimseye değil kendime not alınmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder