Nedret Kılıç - Şedaraban

Seri: Kornelyus'un Ezgisi Üçlemesi2

Basım Tarihi: 2021

Yayınevi: Nemesis

Sayfa Sayısı: 329

Konusu:

Şedaraban
insanın boşluğuna gelip onu sarsan
çünkü tam da o boşluğu anlatan
kurgusu ve içeriği ile ustalıkla yazılmış
çok etkileyici bir roman.
Bir ölüm kalım meselesi hakkında,
bir ölüm kalım meselesi gibi kaleme alınmış olan.
Şedaraban bir mektup aslında
verdiği ilk haberle gözleri açan:
Her hayatın bir kör noktası var.
Ve insana çarpacak her şey orada yaşar.

Hakan Günday

İmkânsız bir aşk, uluslararası suç örgütleri, istihbarat teşkilatları, yakın dönem siyasi tarihimizden yansımalar ve hepsini birbirine bağlayan Tanburi Cemil Bey’in Şedaraban Saz Semaisi…

Şedaraban, Nedret Kılıç’ın farklı edebi türleri iç içe kullanarak ulaştığı bir kalem zirvesini temsil ediyor. Yazar, dinmeyen aksiyonun gölgesinde zaman ve mekân algılarını zorlayan bir kalem ustalığıyla okuru şaşırtıcı bir kurguya davet ediyor.

Kahramanlarının gizli ve karanlık hayatlarını kâğıda dökerken okura ürpertici ve bütünlüklü bir eser sunan yazar, ince ince kurgulanmış metnini söylemek kadar susmakla da tamamlıyor. Şedaraban, harcındaki musikiden güç alan taptaze bir dil vaat ediyor.

Şedaraban, dinamik vaka örgüsü kadar modern anlatı tekniklerinden yararlanan üslubuyla da daima hatırlanacak bir roman; usta işi bir edebiyat şöleni…

Yorumum:

Yine bir yoruma nereden başlasam, nasıl anlatsam, nerede bitirsem bilemiyorum diyerek başlıyorum (çünkü konuya çok girmeden hislerimi yazmak istiyorum). Bundan önce yine Nedret Kılıç'ın kaleminden Kornelyus'un Ezgisi'nde böyle bir giriş yapmış, kitabın bendeki etkilerini anlatmaya çalışmıştım.

Kısa zaman aralığıyla okuduğum iki roman ve hangisi beni daha çok etkiledi bilemiyorum. Öncelikle Şedaraban, Kornelyus'un Ezgisi'nin devam kitabı değil. Ortak karakterler barındıran, o zamanlar orada bunlar yaşanırken, başka bir şehirde ya da biraz ötede, hikayenin farklı bir köşesinde bunlar oldu diyor bize (o yüzden okuma yolculuğunuza başlarken ufak notlar almakta fayda var, ben yaptım mı, hayır, nedense hafızama gereksizce güveniyorum).

Ve tabi Şedaraban bizi, yeni yeni karakterlerle tanıştırıyor, kaynaştırıyor. Mesela Anton, mesela Lindsey. Anton Lindsey'i görüyor ve Lindsey tarafından görülmek, sevilmek istiyor. Ona kendini gösterebilmek, sevdirebilmek adına yazmaya başlıyor. Tek Başına ve Balkonlar diye iki ayrı deftere yazılar yazıyor ve anlatıyor kendini ve hayatında yer alanları.

Kurgu muhteşem, tekrara düşmüyor, okuyucunun zihnini hep uyanık tutuyor, çalıştırıyor. Karakterler rastgele değil, hepsinin incelikli bir rolü var kurgu içinde. Kullanılan dil son derece güzel, akıcı.

Kornelyus'un Ezgisi ve Şedaraban 2021 yılında okuduğum en iyi kitaplardan. Bana sorsanız farklı, çarpıcı, son sayfayı kapattıktan sonra sarsılmış hissedeceğim bir kitap derseniz ikisini gözüm kapalı önerebilirim (o son sayfa var ya beni bir balyoz yemişçesine sarstı, ama sakın bir göz atayım yapmayın, ben mesela aile ağacını inceledim kitabın ortasındayken dayanamadım, o bile spoiler oldu, bile bile yaptım o ayrı😬).

Ve kitapta en sevdiğim karakterlerden biri Nora. Bunu buraya not düşmezsem üzülürüm.

Anlatmak istediğim çok şey var, ama dudaklarım 🤐 Çünkü bu kitapla okuma yolculuğu seçecek okurlar her detayı kendi fark etmeli🙃 (her zaman söylerim, yine yineliyorum).

Üçüncü kitabı sabırsızlıkla bekleyecek bir "ben" bırakıyorum buraya. @nemesiskitap çok bekletme okurlarını♥️