J. M. Darhower - Monster in His Eyes Serisi 2 - Ruhumdaki Canavar

İngilizce Adı: Torture to Her Soul

Seri: Monster in His Eyes Serisi 2

Basım Tarihi: Kasım, 2015

Yayınevi: Yabancı

Sayfa Sayısı: 480

Çeviri: Arzu Altınanıt

Konusu: 

Ben iyi bir adam değilim. Değilim işte. Biliyorum. İçimde, dünyada en ufak ışık zerresi bile bırakmayacak kadar karanlık var. Ama zarar veremeyeceğim biri var, söndürmeye cesaret edemediğim tek bir ışık… Karissa. Benim bir canavar olduğumu düşünüyor ve belki de öyleyim. Onu her dokunuşumla ürkütüyor, ruhuna işkence ediyorum. Ama ben tek değilim. Dünya canavarlarla dolu ve en tehlikelileri ben değilim. Onların yanına bile yaklaşmıyorum. Tanrı bana yardım etsin ki onu seviyorum. Seviyorum işte. Ve Tanrı, onu benden almaya çalışan herkese de yardım etsin.

Yorumum:

Ruhumdaki Canavar kitabını ikinci kez okudum. Sebebi üçüncü kitap çıktığında ilk ikisini genel olarak hatırlıyor ama detayları çok net hatırlamıyordum. 

Bu kitaplar için yorumları okuyunca sevmeyenler sevenler diye iki grubu fark ediyorsunuz. Ben seven ama neden sevdiğini bilmeyenlerden ya da bu konuda çok derin düşünmeyenlerdenim. 

Belki çok karmaşık bir anlatımının olmaması kurguyu değişik bir şey yapayım da okuyucu ters köşe olsun filan çabaları olmaması yazarın kitabı severek okumama etken oldu. Ayrıca çevirinin de katkısı var ki Arzu Altınanıt 💕💕💕 çevirilerini onun hesabını takip ederek almama sebeptir. İlk hangi kitap çevirisini okudum hatırlamıyorum ama bu ismi görünce kitap aldığım doğrudur. 

Konuyu ya da birinci kitapta olanları filan anlatıp bu seriyi okumayanlara spoiler vermeyeceğim. Ama karakterlerine biraz değinebilirim. Ignazio Vitale kendisinin de kabul ettiği gibi kötü adam ve cinayet işlemeyi seviyor -çünkü yıllar önce bir olayla duygularını yitirmiş ve bu olay esnasında yaşadığını hissediyor- uyarıyor Karissa'yı ben kötüyüm diye Karissa yine de aşık oluyor ona. Durumlar biraz karışık Karissa cephesinde. Orayı okuyacak olanlara bırakıyorum. 

Nasıl tanıştılar Ignazio neden Karissa'nın peşinde, neler olmuş okuyan bilir. Kitabın sevdiğim yerlerinden biri olan Ignazio'nun babasıyla konuştuğu kısımdan bir alıntı bırakarak çekiliyorum.

"İnsanlar hata yaparlar. Bazen hoşuna gitmeyen, senin yapmayacağın şeyler yaparlar. Ama bu onlardan vazgeçmen, o insanları hayatından çıkarman gerekiyor anlamına gelmez. Çünkü nefes aldığı sürece herkes için hala bir umut vardır."